Alergia kota to reakcja alergiczna spowodowana nietolerancją wydzieliny we sierści i ślinie kotów. Objawy to swędzenie, zaczerwienienie i obrzęk. Ta reakcja jest wynikiem specyficznego typu nadwrażliwości odpowiedzi immunologicznej organizmu. Istnieje wiele różnych rodzajów alergii, które mogą wystąpić w różnych warunkach medycznych. W przypadku alergii na koty przeciwciała immunoglobuliny E (IgE) są ukierunkowane specyficznie na część Fc przeciwciał IgG kota. Łupież jest zwykle główną przyczyną reakcji alergicznych na koty. Jest to również znane jako „alergia na łupież”.
Większość alergii na koty ma łagodny przebieg i zwykle nasila je obecność kota w gospodarstwie domowym. Inne alergie na koty mogą powodować ciężkie reakcje alergiczne, takie jak astma i anafilaksja. U niektórych pacjentów mogą wystąpić oba rodzaje alergii. Łagodna alergia może powodować kichanie, swędzenie oczu lub katar.
Alergia na kota może mieć różne nasilenie, od lekkiego łzawienia oczu i kataru, kaszlu i kichania po objawy duszności i obrzęków. Alergia kota nie jest spowodowana przez sierść kota, jak często się błędnie uważa, ale przez wydzielinę we sierści kota i ślinie. Około jedna trzecia ludzi, którzy mają kontakt z kotem, w pewnym momencie swojego życia będzie mieć reakcje alergiczne. Alergia kota jest wyzwalana, gdy białko zwane Fel d 1 obecne w ślinie, gruczołach łojowych i mieszkach włosowych kota wchodzi w kontakt z przeciwciałami znanymi jako immunoglobulina E (IgE). Immunoglobuliny to białka wytwarzane przez układ odpornościowy organizmu i odpowiedzialne za komunikację między komórkami.
Alergia kota to reakcja organizmu na alergeny kota – białka znajdujące się w jego sierści i ślinie. Alergia na koty jest znacznie bardziej powszechna niż na psy, ponieważ skład sierści i śliny kota jest inny niż u psów. Zawierają białko o nazwie Fel d 1 lub sekretoglobinę. Białko to jest produkowane w ślinie czworonoga, która jest przenoszona na sierść, ponieważ dzięki temu kot utrzymuje ją w czystości. Objawy alergii kota są spowodowane różnymi objawami. Najczęstsze objawy wywołane przez alergię na kota u ludzi to kichanie lub katar. Suche, podrażnione oczy; alergie skórne, takie jak zapalenie skóry lub egzema, i bóle głowy są również często obecne w przypadku alergii na kota. Pacjenci z tą chorobą mogą również odczuwać zmęczenie, uczucie przyciągnięcia i trudności w oddychaniu.
Alergie na koty można zdiagnozować za pomocą testu skórnego (test zarysowania) lub badania krwi (IgE). Test zarysowania skóry polega na wstrzyknięciu w skórę niewielkiej ilości podejrzanego alergenu. Następnie obszar jest drapany, aby alergen mógł dostać się do skóry, a jeśli wywoła reakcję, pojawią się łuszczące się łuski. W badaniach krwi poziomy IgE są mierzone w stosunku do Fel d 1. Pomiar większy lub równy 0,35 kUA/L jest uważany za pozytywny dla alergii na kota u ludzi.
Białko wywołujące reakcje alergiczne u ludzi wytwarzane jest również w gruczołach łojowych kota, skąd poprzez łuszczący się naskórek jest transportowane do sierści zwierzęcia i urządzeń gospodarstwa domowego. Kocury mają więcej gruczołów łojowych, a co za tym idzie wyższy współczynnik indukcji alergii. Alergia na koty ma zwykle charakter sezonowy i jest najwyższa wiosną i latem.
Istnieje wiele sposobów na zmniejszenie reakcji alergicznych u ludzi. Ponieważ istnieje kilka różnych rodzajów alergii, dana osoba musi zostać zbadana przez alergologa, aby określić dokładną naturę alergii na kota. W łagodnych przypadkach leki przeciwhistaminowe na receptę lub dostępne bez recepty mogą być pomocne w leczeniu łagodnych objawów, takich jak łzawienie oczu i katar. Filtr powietrza może również pomóc w usunięciu alergenów z powietrza. Reakcja alergiczna na kota zwykle powoduje objawy ze strony układu oddechowego. Objawy alergii na koty to: katar, kichanie, kaszel, drapanie w gardle, łzawienie i swędzenie oczu, obrzęk powiek i zatkany nos. Wywołujące alergie cząstki Fel d 1 są małe i są wciągane do dróg oddechowych przy każdym wdechu. Czasami alergia na kota objawia się reakcjami skórnymi. Może wystąpić swędzenie i zaczerwienienie skóry oraz pokrzywka. U dzieci alergia na kota może prowadzić do rozwoju astmy. Nieleczona alergia na kota może prowadzić do przewlekłego zapalenia zatok, ponieważ stale wytwarza się wydzielina z nosa. Jak leczyć alergię na kota?
Chociaż najłatwiejszym sposobem leczenia objawów alergii na kota jest pozbycie się alergicznego zwierzaka w domu, wiele osób niechętnie rozstaje się ze swoim pupilem. Skuteczną metodą walki z kocią alergią jest wówczas częste sprzątanie mieszkania, szczególnie tych pomieszczeń, w których kot jest najczęściej obecny. Kocyk i zabawki dla kota można tam włożyć do pralki; Jeśli alergik ma alergię na koty i psy, lepiej użyć proszku do prania skóry wrażliwej. W ciężkich przypadkach zalecane jest również czyszczenie powietrza specjalnym filtrem powietrza. Innym pomysłem jest naturalne odczulanie – regularne wystawianie dziecka na kontakt z kotem bez wywoływania reakcji alergicznych. Nie należy wpuszczać zwierzaka do sypialni lub pokoju dziecięcego, o ile dziecko ma alergię na kota. Dywany i wykładziny oraz narzuty należy zastąpić materiałami łatwymi do utrzymania w czystości – zaleca się jak najczęstsze pranie. W idealnym przypadku kota nie powinno się wpuszczać do pokoju dziecka, dopóki objawy nie ustąpią. W ten sposób nie ma szans, aby kot przenosił łupież lub ślinę na zabawki lub książki, które leżą w pobliżu.
Leczenie alergii może również obejmować unikanie kontaktu z kotami poprzez adopcję innych zwierząt domowych, takich jak psy. Członek rodziny może również adoptować kota, jeśli ma na niego alergię. Osoba alergiczna powinna trzymać się jednego metra od zwierzaka podczas czyszczenia lub drapania, zmniejszając w ten sposób narażenie na alergeny kota.
Alergeny kota osadzają się również na poduszkach i zasłonach, dlatego ważne jest, aby były wykonane z materiałów łatwych do czyszczenia. Ręce należy myć po każdym kontakcie z kotem, dobrze jest też przewietrzyć pomieszczenia, w których kot ma się pozbyć drobinek alergenów. Kota należy często kąpać i szczotkować – tego ostatniego zabiegu pielęgnacyjnego nie powinna oczywiście wykonywać osoba uczulona na kota. Jeśli te metody nie pomagają, należy poważnie rozważyć oddanie swojego zwierzaka osobie, która nie jest na nie uczulona, lub zdecydować się na odczulanie. Terapia odczulająca zwiększa odporność organizmu na dany rodzaj alergenu. Wiąże się to z narażeniem organizmu na wysokie dawki alergenu (osobie uczulonej na kota podaje się podskórne zastrzyki kociego białka). Organizm staje się odczulony na alergen, co skutkuje brakiem reakcji alergicznych.
Mieszkanie czy nie jest najważniejszą kwestią dotyczącą alergii na kota i leczenia alergii na kota. Badania pokazują, że jeśli kot jest w domu, zmniejsza się ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych. Rozważając, czy kot powinien być wpuszczony do domu, należy wziąć pod uwagę funkcję i zdrowie. Małe dziecko z poważną alergią może potencjalnie zabić, wdychając alergen przez nos.
Masz ciężką reakcję alergiczną, ale z czasem twoje ciało przyzwyczaja się do wyzwalaczy i objawy alergii na kota ustępują. Odczulanie wiąże się jednak z koniecznością dokładnego określenia, na jakie kocie białko dana osoba jest uczulona, czyli należy najpierw wykonać odpowiednie badania. Odczulanie trwa od 3 do 5 lat.
Na początku alergikowi wstrzykuje się dużą dawkę alergenu 1-2 razy w tygodniu, następnie zmniejsza się dawkę i częstotliwość zastrzyków. Zastrzyki wykonuje się przez kilka miesięcy i w razie potrzeby można je powtórzyć.
Zastrzyki powinien wykonywać lekarz, ale zaleca się, aby osoba wymagająca odczulenia wykonała własne skórne testy punktowe, ponieważ będzie wiedziała lepiej, jak objawia się alergia i w jakich miejscach na ciele.
Możliwe jest również odczulenie za pomocą tabletek lub kapsułek alergenowych raz dziennie przez 3 do 5 lat.
